Wij trainen GroenLinks! Als je een politieke partij traint moet je dit dan wel of niet delen? 

Vorige week was een topweek voor PresentU. Helemaal vol met trainingen voor veel verschillende bedrijven en organisaties. Een storytelling training bij L’Oréal waarin we mensen leren om hun persoonlijke identiteit mee te nemen in hun professionele presentaties. Twee trainingen bij ValueBlue, een softwarebedrijf met wie we casussen oefenden waarin we zelf klanten en management team spelen. Een individueel traject met een relatietherapeut om het verhaal van haar bedrijf beter neer te zetten. En als kers op de taart trainden we kandidatencommissies voor GroenLinks. Voor de gemeenteraadsverkiezingen moeten zij de komende tijd kandidaten selecteren en in de training spelen wij lastige dominante kandidaten en kandidaten die juist weinig zeggen. Om hen te leren hoe met die situaties om te gaan.

De week is voorbij, deze week is het rustiger en we hebben het erover: moeten we hiermee naar buiten komen? Delen we met de wereld welke klanten we hebben? ValueBlue, Groenlinks: kom je uit voor die kleuren?

Kleur bekennen?

Beken je als bedrijf kleur? Hoe zit dat met politieke partijen? Het is een grote klant waar we trots op zijn, maar als je een politieke partij traint schrikt dat dan andere partijen of klanten af? Hoe transparant ben je? Welke gevolgen kan dat hebben? Het kan andere klanten afschrikken als je er voor uitkomt wie je traint. Wij hebben hier een uitgebreid doorlopend gesprek over binnen PresentU met verschillende perspectieven. Wat en wie willen wij zelf eigenlijk trainen?

Maarten’s perspectief

Naast trainer ben ik ook cabaretier. Kan ik nog grappen maken over een bedrijf wat ik ook heb getraind? En zeker als dit een politiek partij is? Moet ik als cabaretier en als trainingsbedrijf neutraal blijven? Moet ik afstand houden van mijn onderwerpen? Of word ik juist een sterkere trainer en cabaretier naarmate ik meer weet van een bepaald onderwerp? In dit geval een politieke partij. Maar ja, bepaalde informatie die ik weet doordat ik een bedrijf getraind heb is heel grappig. Maar die informatie kan ik absoluut niet gebruiken voor mijn cabaret, want die info is vertrouwelijk. Dus dat is een vraag die ik heb over met klanten naar buiten komen, maar ook met de dubbelfunctie trainer/ cabaretier. Moet je hier transparant over zijn, en zo ja in welke mate dan?

Sus’ perspectief

Waarom vind ik het spannend om op LinkedIn of Instagram te delen dat wij GroenLinks hebben getraind? Misschien om dezelfde reden dat je ook alleen je vrienden vraagt op wie ze deze verkiezingen gestemd hebben. Stemmen an sich doe je anoniem: politieke voorkeur heeft een geheimzinnig sfeertje. Maar dat is nog wat anders dan met je volgers delen welke klanten je hebt. Dat ik een politieke partij train wil natuurlijk niet zeggen dat ik er ook op stem. En toch voelt het als kleur bekennen. 

Al helemaal omdat GroenLinks de enige partij is die ons klantenbestand siert. Maar waarom voelt het zo totaal anders om te delen dat we met de Politie werken? Of met L’Oréal Paris? Zestigduizend werknemers wereldwijd: ga er maar vanuit dat een bedrijf van die omvang een grotere invloed heeft dan een Nederlandse politieke partij. 

We proberen ethisch en zorgvuldig te zijn in welke klanten we aantrekken of willen trainen. We houden onszelf altijd voor dat we geen mensen willen trainen waarvan we de inhoud niet vertrouwen. Exit Thierry. Al moet ik toegeven dat we nog niet geconfronteerd zijn met de keuze: het is vooralsnog makkelijk praten. Maar als we er zo trots op zijn dat we goede klanten hebben, dan vind ik het eigenlijk vreemd daar niet open over te kunnen zijn. Ik ben er wel uit.

Jochem’s perspectief

Voor mij is het helder: als we ergens meerwaarde creëren met onze trainingen dan moeten we dat laten zien. Met de trainingen voor kandidatencommissies en wethouders bij GroenLinks doen we dat. Dat had echter net zo goed bij D66, de VVD of de Belastingdienst kunnen zijn. Allemaal grotere, gevestigde organisaties waar je weloverwogen bent ingehuurd om jouw diensten te leveren. Dat alleen al is goede reclame. Tegelijkertijd geloof ik in kiezen en je wordt gekozen. Wij willen organisaties trainen die belangrijk werk doen. Met een sterk verhaal. Geloven we niet in de meerwaarde van je organisatie en je verhaal, dan moeten we overwegen of we in zee gaan met die partij. Niet vanuit ideologische overwegingen, maar vanuit zakelijk perspectief: is het slim om onze naam aan X of Y te verbinden? Helpt het PresentU vooruit? Is het antwoord nee, dan doen we het niet. En natuurlijk bestaat er een grens bij organisaties die bewezen malafide, frauduleus of extremistisch zijn. Maar zulke organisaties hebben nog niet bij ons aangeklopt, dus die overweging hebben we nog niet hoeven maken. Dus ja, wat mij betreft delen we dat we GroenLinks trainen, vanuit het perspectief dat het een grote, professionele, landelijke organisatie is waar we een grote klus voor uitvoeren. En dat is gewoon gaaf, maar ik had het even tof gevonden als het de SP, het CDA of een ministerie was geweest. Omdat het betekent: we worden gezien en de waarde van onze diensten wordt erkend. 

Conclusie

Wij hebben er uiteindelijk voor gekozen kleur te bekennen. We geven trainingen aan klanten waar we trots op zijn. Wel wilden we graag onze afwegingen met jullie delen. Hebben jullie vergelijkbare gedachten of maak je je helemaal niet druk over het bekennen van je kleur? 

Wat zijn jullie ervaringen en afwegingen?